Εξηγεί με σαφήνεια στους μαθητές του τι θα διδαχτούν, τους μαθησιακούς στόχους του αντικειμένου που θα διδαχτούν και με ποια κριτήρια θα αξιολογηθούν.
Τους παρακινεί να σκεφτούν: τι ξέρουν ήδη για το θέμα, τι πιστεύουν ότι σημαίνει η νέα έννοια που θα διδαχτούν, τι θα ήθελαν να μάθουν για αυτήν;
Φροντίζει να κατανοήσουν οι μαθητές ότι το μυστικό της επιτυχίας βρίσκεται στην εργατικότητα.
Υποστηρίζει τους μαθητές του σε κάθε στάδιο της προσπάθειας τους να ολοκληρώσουν την εργασία τους, δεν ενδιαφέρεται μόνο για το αποτέλεσμα.
Παρέχει θετική ανατροφοδότηση. Δεν εστιάζει μόνο στις αδυναμίες, επισημαίνει και τα δυνατά σημεία τους.
Χρησιμοποιεί τη μαγική λέξη «ακόμα» όταν κάποιος μαθητής δεν τα κατάφερε σε κάποια εργασία: “Δεν το κατάφερες…ακόμα! Στο μέλλον όμως…”
Προτιμά να ενθαρρύνει δείχνοντας τον δρόμο για να γίνουν καλύτεροι, παρά να επαινεί το αποτέλεσμα.
Αν θα επαινέσει, το κάνει σοφά. Δεν επαινεί τη νοημοσύνη ή το ταλέντο, αλλά τη διαδικασία: την προσπάθειά τους, τις στρατηγικές τους, την εστίασή τους, την επιμονή τους, τη βελτίωσή τους. Ξέρει ότι έτσι οι μαθητές του αποκτούν εργατικότητα, μεθοδικότητα και ανθεκτικότητα.
Γνωρίζοντας τις διαφορετικές μαθησιακές ανάγκες των μαθητών του, διαφοροποιεί τη διδασκαλία του. Δοκιμάζει διαρκώς νέες στρατηγικές,χρησιμοποιεί οπτικούς, ακουστικούς, κιναισθητικούς τρόπους παρουσίασης, δημιουργεί κλίμα ενεργητικής μάθησης και αλληλεπίδρασης.
Προωθεί την ομαδική εργασία, ως συμπεριληπτική και διαφοροποιημένη παιδαγωγική πρακτική, με την οποία αναπτύσσονται κοινωνικές και συνεργατικές δεξιότητες
Ερεθίζει τη φυσική περιέργεια και φιλομάθεια των παιδιών με τις κατάλληλες ερωτήσεις και με προσεκτικά διατυπωμένες παρατηρήσεις:
Δεν ρωτά μόνο
τι,
πού,
πότε,
ποιος,
πώς αλλά και
γιατί άραγε…,
εάν συνέβαινε αυτό… τι θα γινόταν…,
τι θα έπρεπε/μπορούσε να γίνει…,
τι πιστεύετε ότι θα γίνει όταν/αν…
Παραδέχεται τα λάθη του και δείχνει στους μαθητές πως μαθαίνει από αυτά.
Είναι πρόθυμος να κάνει προσαρμογές βάσει των σχολίων των μαθητών.
