Κάθε φορά που δίνουμε στους μαθητές μας λίγο πιο απαιτητικές εργασίες, αντιμετωπίζουμε δύο κυρίως αντιδράσεις από αυτούς:
Κάποιους θα τους κεντρίσει η δυσκολία της άσκησης και θα αρχίσουν να εργάζονται με αυξημένο ενδιαφέρον. Στην πορεία της εργασίας θα θέσουν και καίριες διευκρινιστικές ερωτήσεις.
Άλλοι όμως θα αντιδράσουν αρνητικά: Θα αγχωθούν, θα δηλώσουν από την αρχή ότι η άσκηση είναι πολύ δύσκολη και στην πορεία ίσως θα προτιμήσουν να «αντιγράψουν» ό,τι μπορούν από κάποιον συμμαθητή τους, παρά να σκεφτούν και να συγκεντρωθούν στην εργασία τους. Δείχνουν να φοβούνται να «αναμετρηθούν» με την άσκηση.
Οι πρώτοι έχουν αυτό που λέμε «Νοοτροπία Ανάπτυξης». Θεωρούν ότι μια πιο απαιτητική εργασία μπορεί να τους βοηθήσει να διερευνήσουν νέα πεδία γνώσης και να αναπτύξουν τις ικανότητες τους.
Η άλλη ομάδα μαθητών πιστεύει πως η άσκηση είναι πάνω από τις δυνάμεις τους και –το σημαντικότερο- πως πάντα αυτού του είδους οι ασκήσεις θα είναι δύσκολες για αυτούς. Έχουν παγιδευτεί σε αυτό που λέμε «Σταθερή Νοοτροπία».
Και γιατί η λεγόμενη «Σταθερή Νοοτροπία» είναι παγίδα; Γιατί δεν επιτρέπει στον εγκέφαλό μας να εξελιχτεί. Η σύγχρονη νευροεπιστήμη έχει αποδείξει πως ο εγκέφαλός μας εξελίσσεται λύνοντας προβλήματα! Κάθε πρόβλημα κι ένα μάθημα για το μυαλό μας!
Κάθε φορά που «ξεβολεύουμε» τον εγκέφαλό μας από την άνεσή του, με κάποιες απαιτητικές σκέψεις, κάθε φορά που τον σπρώχνουμε να μάθει κάτι νέο και δύσκολο, οι νευρώνες του μπορούν να σχηματίσουν νέες, ισχυρότερες συνάψεις και με την πάροδο του χρόνου γίνεται ταχύτερος στην επεξεργασία δεδομένων.
Επιστήμονες μέτρησαν την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου μαθητών την ώρα που εργάζονταν σε κάποια απαιτητική άσκηση ή καθώς προσπαθούσαν να βρουν και να διορθώσουν κάποιο λάθος. Ο εγκέφαλος των μαθητών με «Νοοτροπία Ανάπτυξης» ήταν πολύ πιο δραστήριος, γιατί μελετούσαν την άσκηση σε βάθος, την επεξεργάζονταν, μάθαιναν από αυτήν.
Και δεν μάθαιναν μόνο νέες γνώσεις, αλλά και τεχνικές, στρατηγικές μελέτης και επίλυσης προβλημάτων. Εφοδιάζονταν με δεξιότητες πολύτιμες για τη ζωή τους, αφού όλοι στην πορεία της ζωής μας θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε μικρά ή μεγάλα προβλήματα.
Πολύ σημαντικό είναι και το εξής: Όσο περισσότερο ασχολούμαστε με την επίλυση δύσκολων καταστάσεων, τόσο περισσότερο αυξάνεται η αυτοπεποίθησή μας. Βλέποντας ότι τα καταφέρνουμε πιστεύουμε όλο και πιο πολύ στον εαυτό μας.
Κι αν αποτύχουμε; Ο άνθρωπος με «Νοοτροπία Ανάπτυξης» εκτός από αυτοπεποίθηση έχει και επιμονή. Ξέρει ότι η αποτυχία είναι προσωρινή και μας προετοιμάζει για την επιτυχία!